Ga naar inhoud

Erelijst

Populaire inhoud

Toont de inhoud met de hoogste reputatie sinds 07-12-12 in Berichten

  1. Ook een beetje off topic. Nadat ik vorig jaar onderuit ging heb ik met behulp van de gratis topkuip van Wimdr en een gebruikte zijkap van VFRparts.nl en de nodige uren in de spuitcabine de VFR weer in oude glorie hersteld.
    20 punten
  2. Met een beetje weemoed, maar vooral met een tevreden gevoel heb ik gisteren mijn functie als voorzitter van de Honda VFR Ownersclub Nederland neergelegd. Zes jaar lang heb ik voorzitter mogen zijn van deze mooie vereniging. En dat heb ik met heel veel plezier gedaan. Maar de tijd van gaan is gekomen. Dat heb ik een tijdje geleden aangekondigd en gisteren (bij de Algemene Vergadering) was het dan zover...... Ik wil iedereen heel erg bedanken voor het in mij gestelde vertrouwen; in het bijzonder dank aan mijn mede-bestuursleden (ook ex-bestuursleden). Dankjewel voor de mooie tijd mannen! 🙏 In alle vertrouwen draag ik de taken over aan Robert-Jan de Ridder die gisteren unaniem door de Algemene Vergadering is benoemd tot nieuwe voorzitter. Proficiat Robert-Jan! Heel veel plezier en succes! Samen met Marien, Kees, Peter en Rudger (opvolger van Ray) kan de de VFROC trots zijn op zijn/haar bestuur. De oplettende lezer zal gezien hebben dat mijn avatar is aangepast. Vanaf nu ben ik weer gewoon lid van de VFROC. En dat wil ik ook nog heel lang blijven. Ik hoop nog vele ritten mee te rijden, want ik blijf fan van de VFR en de VFROC. Tot ziens! Hier en/of op de V4.
    18 punten
  3. Vandaag heb ik een uitgebreide proefrit gemaakt op een Crossrunner RC80, met als resultaat dat ik mij eigenaar mag noemen van de hieronder staande schoonheid. Hoewel ik mijn FI in principe heb ingeruild ga ik hem hier nog te koop aanbieden en mocht dat niet lukken dan zijn er nogal wat accessoires die ik los te koop ga aanbieden.
    17 punten
  4. Na meerdere jaren met veel plezier op 2 verschillende Crosstourers te hebben gereden. Ben ik toch op zoek gegaan naar meer comfort. Als je dan iets met een automaat wilt en je wilt er fatsoenlijk met 2 personen mee kunnen rijden. Blijft er niet veel over. Vooral de automaat beperkt de keuze enorm. Ik heb mijn Crosstourer ingeruild voor een Goldwing. Het hing al een tijdje in de lucht maar 2 proefritten op 2 verschillende Goldwings hebben mij de knoop doen doorhakken.
    14 punten
  5. Sinds 1996 Honda V4, sinds 2001 VFR, maar uiteindelijk moet ik me er bij neerleggen dat fabrikanten het begrip sporttourder anders invullen. Daarom staat er nu een full-option 2023 NT1100 op de oprit. Volgende week het 1000km-onderhoud en dan zijn we weer vertrokken voor minstens 100.000 km. Voorlopig deelt hij de garage nog met de VFR1200f, voor het geval dat het echt mijn ding niet zou blijken, maar het lijkt snel te wennen...
    13 punten
  6. Bedankt allen. Ik heb het met veel plezier gedaan en het besluit te stoppen is niet a'la minute gedaan maar de nieuwe situatie bracht nieuwe opties en afleiding waardoor ik niet de volle 100% kon blijven geven en als ik iets niet goed kan doen dan doe ik het liever helemaal niet. Na 9 jaar leek het me ook geen schande om een ander de kans te geven er een frisse draai aan te geven. Ook hier wil ik iedereen bedanken, de leden voor het genoten vertrouwen, de bestuursleden voor de samenwerking en dat geldt ook voor de oud bestuursleden maar vooral de leden van de toercommissie. Dat heb ik op de AV ook benadrukt want zij waren het die uiteindelijk de ritten gemaakt hebben en dat ook dit jaar weer doen. Velen weten het al maar het plan is om het land te gaan verlaten en als het lukt wat ik wil zelfs het continent maar dat zal zeker nog een jaar of 2 uitzoeken, voorbereiden en wat sparen zijn dus zolang ik nog in het land ben blijf ik lid van de club en zal ook proberen weer zoveel mogelijk ritten mee te doen maar dat gaat net als de afgelopen 2 jaar niet meer bij allemaal lukken.
    13 punten
  7.  DISCLAIMER. De dame op de foto hierboven is NIET Johan. Ik heb deze foto -geleend- van het internet. Ik stel dit hier duidelijk om mogelijke teleurstellingen te voorkomen bij VFR-rijders die nu een bezoek aan Johan willen inplannen. Geacht forum, Johan is een zeer vriendelijke en voorkomende (niet Japanse) meneer die Honda VFR’s leeft, slaapt, eet, poept en tussendoor ook onderhoud. Zoals iedereen hier aan geeft was de kennismaking met Johan plezierig. (Ik hoop dat het wederzijds was). Het is toch wel bijzonder om die VFR bunker in Zwolle binnen te wandelen met je VFR aan de hand en daar alles in real-life te zien en te herkennen, zoals je het ook op de vele foto’s in dit topic hebt gezien. De werkelijkheid is leuker, want nu zie je alles in 3D en ook is er de dimensie geur. Het lijkt wel of Johan en die werkplaats met elkaar vergroeid zijn. Ze zitten niet fysiek aan elkaar, maar zijn wel perfect met elkaar verbonden. Dat is de ervaring die je voelt wanneer je daar binnen gaat. Ook mijn Honda VFR 800 VTEC is dus vertroeteld door Johan. Twee keer zelfs. Een deel van het uit te voeren onderhoud is uitgevoerd in augustus 2019. Het reeds lang geplande grote onderhoud heeft onlangs plaatsgevonden in januari 2020. Augustus 2019. Eind augustus 2019 heeft Johan een gaatje kunnen vinden in zijn drukke agenda om mij nog net voor zijn vakantie te helpen met de eerste fase van het onderhoud. Johan heeft toen mijn Nokkenas Ketting Spanners (NAKS) vervangen en tevens zijn tijdens dat bezoek mijn lekkende voorvork keerringen vervangen. En omdat hij toch lekker bezig was, meteen ook de MODS uitgevoerd en de gasfabrieken gesynchroniseerd. Deze dag was dan ook redelijk snel voorbij. Daarnaast kon Johan op deze wijze alvast een indruk krijgen wat er te doen zou zijn aan mijn VFR in januari 2020.   De rit die dag naar Zwolle toe was een heerlijke op de motor, maar de terugweg in augustus 2019 was een heel stuk lekkerder rijden, nadat dit onderhoud was uitgevoerd. Ik verheugde mij derhalve zeer op de grote beurt die mijn VFR zou ondergaan in januari 2020, want ik had het ernstige vermoeden dat mijn motor dat wel zou kunnen gebruiken. OPMERKELIJK Tijdens het synchroniseren van de gasfabrieken in augustus 2019 viel mij nog wel iets opmerkelijks op... Voor het goed kunnen synchroniseren van de gasfabrieken is het nodig om de motor op bedrijfstemperatuur te hebben en dient de automatische choke uitgeschakeld te zijn. Dat uitschakelen van de automatische choke geschied (als ik het mij goed herinner) bij een koelvloeistoftemperatuur van 63 graden Celsius. (Excuus wanneer ik het niet juist heb).  Derhalve werd de motor terwijl deze nog op de brug stond door Johan gestart om stationair draaiend op temperatuur te komen. Meteen na het starten nam Johan plaats op een krukje ter hoogte van het voorwiel van mijn motor en daar gezeten stak hij tevreden wachtend een filtersigaretje op. Johan genoot zichtbaar en tevreden van zijn sigaretje en hij keer daarbij niet één keer naar de temperatuurmeter op het dashboard van de VFR. (Ik had prima zicht op de temperatuurmeter van mijn VFR, maar Johan heeft hij mij tijdens dat warmdraaien niets gevraagd over die temperatuur). Ik hield dus al pratende met Johan met een schuin oog op het dashboard van mijn motor de temperatuurmeter in de gaten. Exact toen de meter 63 graden Celsius aangaf, drukte Johan zijn sigaret uit in zijn asbak, stond op en kwam kijken hoe de temperatuur zich inmiddels ontwikkelt had. Precies en exact op het juiste moment dus. DAT IS DUS EIGENLIJK EEN BEETJE GEKKIE!! (Maar ik houd daar van). Hieruit kun je dus opmaken dat het opwarmen van een VFR 800 VTEC van koud naar uitschakelen automatische choke precies een filtersigaret roken lang duurt EN DAT WEET DIE JOHAN DUS OOK!! Prachtig vind ik dat. Enfin, ik was zeer tevreden, want op de terugweg naar Schiphol reed mijn VFR als een zonnetje, niet wetende dat het nog veel en veel beter zou gaan worden. Januari2020. Deze keer zou de rit naar Zwolle wat frisser worden vanwege de januari weersomstandigheden. Ik had natuurlijk gewoon warm en waterdicht aangekleed met de motor kunnen gaan, maar comfortabel in de auto met de motor erachter leek mij ook wel wat. Vooral de terugweg die dag zou hierdoor aangenamer worden. Ik had geen zin om met de trein terug te gaan. Juist iets voor mijn afspraak in de maand januari was ook de motor van @Anton aan de beurt geweest en hij had vanuit Den Haag zijn motor op een motortrailer meegenomen. Ik vond dat wel een comfortabele gedachte. Zo gezegd, zo gedaan. Trailertje gehuurd bij mij in het dorp en gaan. Lekker in het koekblik en continue achtervolgt worden door een vreemd hoge rode VFR. (Zie achteruitkijkspiegel). Tijdens het januari-onderhoud heeft mijn VFR echt groot onderhoud gehad van Johan en zoals we al vermoedden was dat nodig. Met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid zijn voor het eerst in 64.000 km de VTEC kleppen een keer gesteld. De speling bevestigde dat. Daarnaast heeft Johan alles onderhouden wat je maar aan een VFR kunt onderhouden, zoals alle vloeistoffen vervangen, remblokken vervangen, balhoofdlagers vervangen door conische, defecte thermostaat vervangen, bekabeling gecontroleerd en gesoldeerd, de loop van slangen en leidingen gefatsoeneerd, alles intensief gereinigd en weet ik veel wat nog meer. Johan heeft ook nog een door mij aangeleverd niet compleet achterspatbord gemonteerd dat ik (helaas niet via mijn eerste keuze @Garfield) heb kunnen aanschaffen bij een motorsloop. LED achterlicht gerepareerd, niet waterdichte Peugeot auto alarminstallatie verwijderd en natuurlijk de hele motor gepoetst. Hierna enkele van de vele foto's die getuigen van al dat werk.      Het afhalen heb ik anders gedaan dan de heenreis. Ik ben een week later om negen uur in de ochtend net na de spits lekker met de trein naar Zwolle afgereisd. Motorbroek, helm en handschoenen in een boodschappentas en lekker rustig in iets meer dan een uurtje naar Zwolle gereisd. Daar werd ik op het station opgewacht door Johan die ik onderweg op de hoogte had gehouden van mijn vorderingen. Bij aankomst in de VFR-bunker van Johan werd duidelijk dat hij zich (zoals ik in dit draadje altijd lees) waanzinnig had uitgeleefd op mijn motor. Hij stond te glimmen als de spreekwoordelijke hondenleuning in de maneschijn. Johan heeft me keurig verteld wat er allemaal aan de motor gedaan was en mijn vragen n.a.v. de door mij ontvangen foto’s beantwoord. Nadat ik mij had omgekleed heeft Johan nog de afstelling van de achtervering gecontroleerd. Die was nog in orde, nadat hij deze reeds in augustus 2019 had afgesteld. Daarna de motor naar buiten gereden en klaar gemaakt voor vertrek. Starten en lopen natuurlijk. Afscheid genomen en tot de volgende keer. In het begin even wennen, want de motor reed echt anders dan ik gewend was. H e e r l i j k!! De eerste zestig kilometer op de snelweg werd ik ha(r)telijk verwelkomd door vijf kort op elkaar volgende mega stortbuien, maar die duurden allemaal niet erg lang. Gelukkig ben je met ongeveer 130 – 140 kilometer per uur ook zo weer droog gewaaid. De resterende 70 kilometer heerlijk droog kunnen rijden en ik moet zeggen, de motor heeft nog nooit zo lekker gereden. Ook de regen deerde mij niet en kon niet de lach van mijn gezicht spoelen. Mijn VFR rijd nu als de spreekwoordelijke paling in een emmer snot! Lekker rustig lopen, soepel onderin en kalmerend rustig op kruissnelheid van 130 kilometer per uur. Ik denk dat hij nu rijdt zoals meneer Honda het ooit op papier bedacht had, maar zoals alleen Johan het kon waar maken. Genieten. Bedankt Johan voor de goede zorgen en jullie voor het lezen, Aficior
    12 punten
  8. Een filmpje van onze reis door de Dolomieten. Op HD zetten en de muziek mag wat harder,..... Geniet van de mooie plaatjes en het bochtenwerk van twee X VFR 800fi
    12 punten
  9. Vandaag mijn oude vertrouwde rooie toch ingeruild op een nieuwe(re) zwarte 1200DCT, een wereld van verschil, wat een fijn apparaat. Hoop dat ik er net zo veel mankementen aan krijg als de FI, helemaal geen dus.
    12 punten
  10. Gisteren opgehaald. Een 1200X DCT uit 2017 met Adventure pakket. Er moeten nog wel wat dingen op gemonteerd worden (o.a ECC) maar verder precies zoals ik zocht (juiste kleur en juiste uitvoering). Blijft toch raar. De overstap van gewone schakelbak naar DCT gaat makkelijker dan je verwacht. Bij het afremmen voor een stoplicht grijp je nog wel naar de koppeling maar die schakelpook bij je voeten ben je heel snel vergeten. Op terugweg wel een keer of 10 naar de koppeling gegrepen en maar 1 keer naar de schakelpook. Rijdt goed, relaxed. Bij 130 km/u in de 6 en dan het gas opendraaien (met 2 personen op de motor) resultaat toch in terugschakelen naar de 5.
    12 punten
  11. Hell yeah, ik mag eindelijk ook in de lijst der lijsten! 🤣
    11 punten
  12. Aangezien @Ray ook gestopt is als bestuurslid en toercommissie wil ik hem hierbij bedanken voor de inzet van de club. Gezien de inzet in de afgelopen jaren vind ik het wel een eigen topic waard ipv wat bedankjes in het topic van Eric en de mededelingen in de laatste toerrit topics. Ray ook bedankt voor je inzet, je stond altijd klaar. Nu weer gewoon lekker rijden (en sleutelen uiteraard ) @Rudger86 alvast bedankt dat je het stokje overneemt, veel succes.
    11 punten
  13. Ik ben niet goed in posten maar ik wilde met jullie mijn recente aankoop delen. (Zie Advertentie van Paske) Ik was al langer aan het kijken maar kon niet de juiste uitvoering of bouwjaar vinden, totdat ik 10 dagen geleden per ongeluk tegen de advertentie van Paske aanliep van zijn VFR1200FD DCT in Titanium black. Als een (V4) blok voor gevallen heet dat dan. Zelf vanuit België naar Eindhoven gereden gisteren. Heerlijk! Ondanks de miezerregen af en toe was het al een fantastisch trip. Door de komende vorstdagen heb ik geen haast met de RDW keuring en invoeren, komt in januari wel. In april staat ie al ingepland voor onderhoud bij Johan. Ik heb er zin in!
    11 punten
  14. Eerste rit van de nieuwe eigenaar (mijn broer) Hij kwam terug en had een hele grote smile op zijn gezicht werk goed gedaan
    11 punten
  15. Gras, Bier en Vuur (deel 1) Ieder jaar reist er tijdens het hemelvaart weekend een natuurramp af richting Luxemburg. Deze natuurramp bestaat uit ongeveer 40 tot 50 motoren die eigendom zijn van leden van de MotorSportGroep, de studenten motorclub van de Universiteit Twente. Sportfietsen, klassiekers, ééncilinders, tweetaken, zijspannen en nog veel meer. Veel van de eigenaren van deze hoop ellende zijn de dupe van het leenstelsel waardoor de gemiddelde prijs is dan ook niet veel hoger dan de €50,- die ik voor mijn RC24 betaald heb. Je kan het je voorstellen, de mede kampeerders denken dat ze in een Mad Max film terecht zijn gekomen. Lekke en doorgerotte uitlaten, schrale tweedehands motorpakken, oliedampen (die niet alleen afkomstig zijn van de tweetakten) en gigantische kampvuren. Iedere dinsdag is er de zogenaamde “Hokavond” bij de MSG. Dit is een avond waarop er in onze werkplaats, het Hok, voornamelijk veel bier gedronken wordt, maar ook gesleuteld en geouwehoerd. De Hokavond voor het Hemelvaart weekend is het voornamelijk druk met panieksleutelaars die hun motor nog snel klaar willen stomen voor het weekend. Dit kunnen mensen zijn die niet zo veel rijden en erachter gekomen dat hun carburateurs dicht zitten na de winterstop, maar voornamelijk zijn het mensen die hun winterproject nog last minute met een rotgang in elkaar aan het drukken zijn. Er wordt dan ook wel ieder jaar door iemand inloop olie gewisseld op de camping. Dit was eigenlijk waar mijn Luxemburg weekend begon. De voorgaande maanden ben ik erg druk geweest met van alles en nog wat. Normaliter ben ik al maanden bezig met enthousiast uitkijken naar dit weekend en ben ik al eindeloos met Google Maps aan het spelen om routes plannen. Dit jaar was het anders. Ik had nog net tijd om op dinsdag avond naar het Hok te komen. Ik kwam daar om wat spullen af te leveren die ik zelf niet mee zou krijgen op de motor. Deze zouden de volgende dag naar de camping gebracht worden met een bus die ieder jaar door de vereniging wordt gehuurd. Donderdag Van het groepje waar mee we naar Luxemburg zouden rijden hadden nog een aantal mensen verplichtingen op de woensdag. Dit kwam voor mij goed uit om even rustig thuis, in Arnhem, m’n tas in te pakken. Donderdag laat in de ochtend zijn de andere mensen uit mijn rijgroepje vanuit Enschede naar Arnhem gekomen. Daar heb ik ze voorzien van koffie en zelf gekochte taart. Toen iedereen de koffie op had en er klaar voor was hebben we de motoren afgevuld, de Sena’s verbonden en zijn we naar het zuiden vertrokken. Eenmaal op de snelweg gingen we netjes in formatie rijden. Ik reed vooraan en mijn vriendin, Marieke, achteraan. Als een moedergans waakte ze over de groep. Via de Sena kon ze mij laten weten of het tempo goed en of er eventuele problemen waren. Ook kon ik aan haar vragen of we in konden halen. Als dit kon dan smeet ze haar motor de linker baan op waarna iedereen rustig in kon halen. Vlak voor de spits reden we bij Maastricht de grens met Belgie over. Het werd steeds drukker op de weg, en aangezien we een oude luchtkoeler in de vorm van een Moto Guzzi V50 Nato bij ons hadden besloot ik voor Luik de snelweg af te gaan. Daar kregen we meteen een aantal haarspelden voor onze kiezen die ons van de drukke snelweg naar het glooiende landschap van de Ardennen leidde. Na een paar keer te verdwalen zijn we bij het brandstofparadijs op de grens met Belgie en Luxemburg gestopt om te eten en te tanken. Hierna zijn we op ons dooie gemak naar Camping du Nord te Goebelsmühle gereden. De traditie bij aankomst is om op je motor te blijven zitten, een blik pils weg te harken, deze plat te stampen en hem vervolgens onder je standaard te schuiven. Een leuke, snelle en goedkope manier om een standaard onderzetter te maken voor in het gras. Nu de motor stevig staat (en ik wat minder) was het tijd om nog voor het donker mijn spullen uit de bus te halen, de tent op te zetten en wat comfortabelere kleding aan te gaan doen. Net voor het donker schoven we bij het kampvuur aan en hebben we de ervaringen van de eerste dag met elkaar gedeeld. .
    11 punten
  16. Even genieten van het uitzicht op de VFR in de Eifel op weg naar Saarburg.
    11 punten
  17. Sinds verleden week een andere VFR in het bezit😃. De Crossrunner. Blij mee!
    11 punten
  18. Vanmiddag in Amerongen, prachtig de rode herstkleuren
    10 punten
  19. In juli ivm afschrijven van mijn blauwe deze VFR gekocht. Gekocht zoals op bovenste foto, vanmiddag de nieuwe wielen en gespoten voorvork gemonteerd, onderste foto;
    10 punten
  20. Belofte maakt schuld dus bij deze: Aangezien ik er iedere dag mee naar werk rijdt en de zitpositie niet optimaal vind, besloot ik er een zogenaame streetfighter mod op te zetten; 2 nieuwe veerpootklemmen besteld waar weer een stuurstang in past. Dit zou de ergonomie verbeteren en daarmee het comfort verhogen. Omdat dit stuur breder is dan het originele moest ik ook langere gaskabels monteren. Na even zoeken bleken de kabels van een Honda ST1100 hier perfect voor te zijn. Ook meteen nieuwe handvatten erop gezet van Ariete, stuurgewichten en een nieuwe gashuls (ding waar de kabels inhaken op het stuur). Na een tijdje flink prutsen zit het er dan eindelijk op maar ik was nog niet tevreden. De schakelaarunits worden normaal op hun plek gehouden door een uitsparing in de stuurstangen en in de units zelf zit een metalen pin die daar dan invalt en zorgt dat hij niet kan draaien of schuiven. Om nou meteen in mijn stuur te boren zodat dat ik de goede positie weet en of het stuur uberhaupt een verbetering is heb ik ze vast gekregen door het stuur in te tapen met isolatietape en daarop de unit goed vast te schroeven/klemmen. Vooralsnog werkt het prima B In de tussentijd was het hard zoeken naar nieuwe/vervangende panelen want in het voorjaar zou hij worden gespoten. Ik was op zoek naar een voorkuip en een rechter zijscherm want deze zijn beschadigd bij een ongeluk. Na de winter was het dan eindelijk zover en kon de make-over beginnen! Naast het spuiten van de kappen besloot ik meteen de motor grondig onder handen te nemen want de vorige eigenaar heeft dat niet gedaan en dus zat er overal keihard aangekoekt smeer dat alleen weg te snijden was. Ook was er nodig onderhoud te doen voor de remmen en vering; de voorpoten lekte olie dat in de remblokken was gelopen en de remvloeistof had de kleur van cognac… In de garage waar ik dit ging doen was er geen mogelijkheid om de motor op te tillen aan het dak dus werd er een zeer arbo-conforme stellage gebouwd om de veerpoten te demonteren XD Na flink puzzelen en een hele goeie tutorial op yt verder is de voorpootrevisie succesvol verlopen en het duurde maar 3 uur langer dan gedacht! Daarna zoveel als ik kon eraf gehaald en geschrobd en geschrobd en geschrobd tot de borstelharen permanent omgebogen waren, de schuursponsjes niet meer schuurden en mijn handen pijn deden van de zwarte dasty, maar het resultaat mag er wezen: de achterbrug glimt weer als nieuw en er is geen plekje smeer nog te bekennen: Tegelijkertijd mijn zus maar aan het werk gezet die mijn kappen ging repareren en spuiten, dit is een kiekje van de steriele operatiekamer waarbij de lipjes van de knipperlichten voor zorgvuldig zijn verwijderd en overgezet in de ‘nieuwe’ kap die er een miste: Ook nog wat plaatjes van hoe dit dan ging: Ook nog een ander scheurtje op een gevoelige plek die ze bij het opschuren extra heeft moeten verlijmen omdat hij weer brak door de interne stressen: En nu eindelijk SCHUREN SCHUREN EN NOG EENS SCHUREN Klaar om gespoten te worden Grondlak En dan eeeeeeindelijk de kleur erop Goed laten uitharden en vervolgens monteren Het resultaat mag er dan ook wezen: Nu alleen nog de stickers erop! Het lastigste was het vinden van oem tankstickers in de juiste kleur omdat deze kleur maar 1 jaar is gemaakt. Na heel lang zoeken, rondbellen, rondvragen en surfen had een duitse motorsloop ze nog liggen. 35 euro per kant lichter heb ik ze dan toch gekocht en wat een pareltjes zijn het! Het zwart blijkt een bruintint te zijn en er zit kleine metallique in. Meer dan het geld waard De VFR-stickers die op de zijkappen zitten waren helaas niet oem te vinden en heb ik online besteld en ook deze zijn zo goed als fabrieksontwerp want er zit een gradient in van geel naar zwart in de letters VFR en die was moeilijk te vinden. Echter geef ik niet snel op en was ik zelfs van plan het maar zelf te maken omdat ik de juiste niet vond. Terwijl ik aan het wachten was totdat alle stickers binnen waren werd ik op een ochtend uit mijn bed gebeld door een buurman die mij slecht nieuws bracht: de storm had mijn 230kg zware net gespoten trotse bezit omgeduwd… Dit was het trieste beeld dat ik aantrof: Ik kon wel janken. Eerste indruk is niet goed. Maar na even rustig te bekijken en tot 10 tellen lijkt de schade relatief mee te vallen. Deukje in de tank door het stuur, koppelingshevel krom, voetsteun afgebroken, stuurgewicht beschadigd. De olie is afkomstig van de dynamo , de plek waar de kabel er bovenin uitkomt en er zit nog genoeg olie in. Maar toen ik nog beter keek waren de kappen ook beschadigd; knipperlichtrandje (dat gesoldeerd was) is afgebroken en naar binnen gevouwen, krassen op de zijkap en het spatbord beschadigd. Iemand die het niet weet, ziet het niet maar het voelt alsof alle moeite en energie voor niks is geweest. Wat een k*tzooi.😭 Dan toch maar eens de verzekering bellen. Na het rapport van de schade expert kreeg ik een zeer schappelijk bedrag terug aangezien het stormschade was en kan ik de motor ermee laten repareren. Dat is dan een kleine troost bij het zien van het werk dat ik weer opnieuw moet doen. Inmiddels ben ik er al een klein beetje over het verdriet heen want hij rijdt fantastisch en door de nieuwe kleur zie ik toch veel hoofden draaien! Lange post, maar ik hoop dat jullie het leuk vonden om mijn ervaring te lezen 🏍️
    10 punten
  21. Omringt met droge humor.....
    10 punten
  22. Het nieuwe forum komt er aan We zijn al aan het proefdraaien geweest en de ervaringen zijn positief. Er komen een flink aantal verbeteringen. uiteraard de bug opgelost van de normale "url" naam diverse security problemen verholpen een compleet nieuw uiterlijk met een standaard mogelijkheid om licht/donker te kiezen nieuwe manier van foto's laden -> lees een sneller forum Sowieso een sneller forum, opzet achter de schermen is beter en de database vulling en methode is anders/beter Vast nog meer, vul ik later wel aan.. Uiteraard zal het even wennen worden en zullen er dingen anders zijn. De meest opvallende zijn de volgende: Tapatalk: Deze plugin gaan we verwijderen, hij wordt nog gebruikt door een enkeling en levert regelmatig problemen op. Daarnaast is Taptalk behoorlijk commercieel aan het worden en moeten we of betalen of ze gebruiken de gegevens van de mensen die inloggen via Tapatalk voor adverteerders en tracking. Beide opties zijn we niet blij mee. Het nieuwe forum is uitstekend geschikt om op een telefoon / tablet te draaien dus de noodzaak voor Tapatalk verdwijnt ook. VFROC foto's ledendeel oude website: Met het starten van de nieuwe website zijn de fotoalbums van de diverse Toerriten verdwenen van de site, deze heeft geen ledendeel meer. Deze foto's worden nu geïntegreerd in het forum in een speciaal "Fotoalbum" uiteraard alleen nog steeds zichtbaar voor leden. Inloggen: Let op dit zal op het nieuwe forum anders gaan! Er moet ingelogd worden met je mail adres en wachtwoord Nu is dat nickname en wachtwoord. Dit is een veiligheid probleem, iemand ziet de naam en heeft dus de helft van de puzzel al opgelost. Zo heb ik al meegemaakt dat mensen zien dat ik de administrator ben en die proberen dan in te loggen en wordt mijn account na een aantal malen gelocked Mail adressen zijn prive en niet zichtbaar voor iemand op het forum, hiermee hebben we een extra veiligheid erbij. (en nee ik log niet in met mijn webmaster mail adres ) E.e.a. zal in stapjes gebeuren, overgang, fotoboek, problemen oplossen enz enz. De datum moet ik nog even prikken, die dag zal het forum niet bereikbaar zijn. En er zullen uiteraard weer 2 topics komen meet tips en problemen.
    10 punten
  23. Zo het wiel weer terug van de poedercoater erg mooi geworden
    10 punten
  24. Aangezien mijn vrouw toch wel heel verzot is op de VFR en ik niet zou weten wat ik als goede vervanger voor deze motor zou kunnen rijden hebben we de laatste tijd weer rondgekeken naar een waardige opvolger voor onze witte uit 2016. En dat is zeker gelukt want sinds gisteren zijn we eigenaar van een zilvergrijze VFR800f uit 2020 met maar 1935 km. Vorige eigenaresse had 2 motoren en reed op deze alleen maar rechtop door de bocht; de motor is werkelijk als nieuw want de "pielekes" zitten nog op de banden. Eigen uitlaat en kuipruitje er weer opgezet en ik moet zeggen, dat grijs met zwart staat toch wel heel chique.
    10 punten
  25. Ondertussen staat er een '01 fi naast de rc80 in de garage, vandaag opgehaald.
    10 punten
  26. Ik ben geïnterviewd door motorrijders.nl over motorrijden en mijn VFR. Lees hier het artikel: https://motorrijders.nl/stories/mensachterdemotor/mijn-motor-en-ik-bas-van-der-wal/
    10 punten
  27. Dan overweeg ik om mijn vrouw ook een keer te laten flashen!
    10 punten
  28. En nog een stapje verder:
    10 punten
  29. Dit is hem dus geworden, 2016, 8100 km en ergens volgende week ophalen.
    10 punten
  30. Nog even bewijslast, the viffer is mine 😎! Pluvius reed ook mee naar huis, buienradar zat er weer eens naast (abo opgezegd 😄). Maar de buit is binnen.
    9 punten
  31. Zaterdag een nieuwe twee-wieler opgehaald 😅 2011 Ducati 848 in parelmoer glans-wit 27k op de teller, dealer onderhouden, originele NL motorfiets, desmo beurt pas gehad en riemen en alle vloeistoffen zijn in Mei 2023 gedaan. Was ook heel duidelijk dat een groot hoeveelheid vlees op de banden niet in contact is gekomen met het asfalt.
    9 punten
  32. Na lang zoeken en twijfelen uiteindelijk toch maar gedaan. Ze behoeft 'enige' aandacht, maar dat is juist de hobby. De VFR blijft uiteraard gewoon
    9 punten
  33. Gister mijn zwarte vtec ingeruild op een mooie witte crossrunner uit 2016 incl koffers. Nog 3 weken wachten en dan kunnen we hem halen
    9 punten
  34. Lassie is sinds gisteren terug na een weekendje logeren bij Johan, ik was echt aangenaam verrast over de hoeveelheid informatie die ik kreeg over hoe het met mijn honda ging. Een aantal van de kuipdelen waren gescheurd, deze zijn weer gelast en versterkt. De uitlaten zijn gegut en ik heb uitleg gekregen over hoe ik de dB killers installeer, verder kreeg ik met een paar koppen koffie een korte workshop over hoe de vering van de motor werkt en hebben we samen de achtervering versteld (van 3 naar standje 6, ik dacht dat het normaal was om de hemel te verlichten bij het optrekken). Verder heeft Johan de bedrading onder de loep genomen omdat het een rommeltje was, een handje schroeven vervangen, de terugloop kabel van het gas vervangen, de gashendel bijgesteld, de rechterspiegel dezelfde kleur gegeven als de linkerspiegel en nog veel meer. Ik heb gisteren niet echt de tijd gehad om de motor uitgebreid uit te testen, omdat ik het geluk heb dat ik mijn motor wandelend kon ophalen. Maar in het kleine rondje wat ik om heb gereden voelde de motor al heel anders en ik kijk nu al uit naar de volgende rit. Lassie is ook nog nooit zo schoon geweest zo ver als ik me kan herinneren, er zijn onderdelen die metaalkleurig zijn waarvan ik dacht dat ze zwart hoorden te zijn. Super service Johan 👍
    9 punten
  35. Afgelopen dinsdag weer een prachtige dag op Assen echter 37 graden was net effe te gek om 5 sessies te rijden. Rondetijd 2.10. Gezien de grondspeling is er geen winst meer te behalen.... 10KG afvallen is het idee i.c.m. een voorvork uit een CBR1000rr 2011 voor nog betere remmen 😉 Vooralsnog doen de oudjes het nog prima
    9 punten
  36. Nieuwe aanwinst !! Verstuurd vanaf mijn SM-G996B met Tapatalk
    9 punten
  37. 9 punten
  38. Je bent pas dood als er niet meer aan je gedacht wordt. R.I.P. Fred. VFRikus
    9 punten
  39. Met dank aan @TimVFRstaat de koene groene er weer stralend bij. En om het af te maken een nieuwe kettingset gemonteerd en de collector (na een kleine reparatie van een gaatje) mooi zwart gemaakt. Me happy!
    9 punten
  40. Hahaha idd. We hebben een proefrit op elkaars motor gedaan en het was weer thuiskomen. De wat actievere zit, het uiterlijk is voor mij de belangrijkste reden geweest.
    9 punten
  41. Wat tupperware gepoetst komt er goed uit te zien dacht ik zo
    9 punten
  42. Zo vandaag een start gemaakt om de kleppen te gaan controleren. Om te beginnen halen we alle zijkuipen van de motor, verwijderen de luchtfilterdoos en het gasklephuis, uiteraard horen daar ook een aantal sensoren bij die los gekoppeld dienen te worden. uiteindelijk heb je de situatie dat de kleppendeksels los kunnen van de cilinderkoppen en als dat gedaan heb je deze situatie. Vervolgens beginnen met het goed zetten van de timing dit doen we op het bovenste dode punt van cilinder 3 dit kan je goed zien aan de hand van de merktekens. Waarom cilinder 3? Aan die kant zitten de tandwielen van de distributie ketting anders hadden we de timing wel op cilinder 1 kunnen zetten. Je draait de krukas met dop 14 met de klok mee richting 3T, het streepje daarachter moet in lijn zijn met de inkeping in de koppelingscover. Vervolgens gaan we kijken naar de nokkenas merktekens, deze moeten evenredig staan aan de cilinderkop, op uitlaatzijde zit een mooi kijk gaatje waar je doorheen kan kijken voor de uitlaat nokkenas. Inlaat merkteken. kijkgaatje uitlaat merk teken Als dit allemaal gedaan is gaan we volgens het handboek van de 800F de nokkenasspanner aandraaien zodat de spanning van de ketting af gaat. We draaien dit boutje los, niet schrikken van het beetje olie. vervolgens draaien we met een dunne schroevendraaier de spanner met de klok mee naar binnen en zetten we deze vast. Ik heb het op deze manier gedaan omdat het tooltje wat ik ervoor had niet lang genoeg was om de spanner aan te draaien en vast te houden. Vervolgens gaan we de bovenste ketting geleider los halen. Volgens het WPHB moeten ook de geleiders aan de zijkant los maar dit is niet nodig. Als dit gedaan is gaan de we nokkenashouders los halen. We beginnen met de houders het dichtst bij de ketting wielen dit zijn 4 bouten. Daarna gaat de achterste nokkenashouder los, volgens het WPHB moet je van buiten naar binnen werken en kruislings om dat er spanning op staat van cilinder 1, daarna dit merk je ook een beetje omdat het achterste gedeelte omhoog wordt geduwd. Als de nokkenashouder eraf is liggen de nokkenassen vrij. Daarna haal je de nokkenassen eruit. Zorg dat je weet wat de inlaat en uitlaat nokkenas is. In de foto staan de vtec kleppen aangegeven. Op het moment dat je klepstoter van de vtec kleppen eruit haalt haal je ook de klepveren eruit. Dat zijn er 4. Daarna doe je pinstoppers in de rondjes die vtec bedienen. Daarna stop je de klepstoters weer terug zonder de klepveren. Als je dat gedaan hebt bouw je daarna alles weer op de juiste timing terug zodat je netjes de meting van de kleppen kan doen. Morgen komt het vervolg met de meting.
    9 punten
  43. Vrijdag pas ophalen maar ik zet m vast hier neer omdat ik eigenlijk niet kan wachten
    9 punten
  44. Hallo Allen, Fijn om te zien dat er nog steeds interesse is in mijn project. Ondertussen ben ik 11.000 km verder en ben eigenlijk alleen maar druk geweest met rijden. Ik kan zeggen dat ik groot fan ben geworden van mijn RC24. Nu dat het ’s avonds wat minder weer wordt kan ik wat meer gaan schrijven. Ik weet niet of dit de juiste deel van het forum is om dit te doen, maar het lijkt mij leuk om in meerdere berichten de afgelopen zomer met mijn VFR te beschrijven. Hieronder is in ieder geval het eerste deel te lezen. TT Experience Day Na wat kleine ritjes in het Twente land was het begin april tijd voor de TT Experience Day. Dit was mijn tweede keer op Assen, maar de eerste keer met een fiets met vermogen. Het idee van deze dag is dat je onder begeleiding van een instructeur van CRT in een treintje het TT circuit leert kennen. Van te voren werd duidelijk gemaakt dat er absoluut niet ingehaald mocht worden en dat er een maximum snelheid zou zijn van 120km/h op de rechte stukken. Rond een uurtje of elf kwamen we aan op de paddock waar we ons aan een kop koffie hielpen en ons gingen inschrijven. Na het inschrijven gingen we terug naar de Strubben, waar we de motoren geparkeerd hadden. Onder het genot van de koffie schrokken we ons wezenloos van het tempo waarmee sommige jongens de Veenslang opdraaiden, dit was grof meer dan de schappelijke 120km/h die ons beloofd was. Nadat ik m'n koffie op had moest ik me melden aan het begin van de pitsstraat. Hier werd ik ingedeeld in een groepje met een aantal "Ducatisti". Direct voor mij stond een zwarte Monster 1200 met "Terrormignoni" uitlaten warm te draaien. Voor deze brulpijp stond een 1198, een 998 en een Panigale 1199. Al deze "Ducatisti" hadden zichzelf uitgerust met Ducati uitvoeringen van Dainese eendelige pakken, en natuurlijk ook de bijbehorende Ducati uitvoering van een Arai. Je kan het je voorstellen, ik als circuit groentje op een 32 jaar oude VFR van 50 euro voelde me niet op mijn gemak. Als tweede groepje mochten we de pitsstraat uit. Het eerste rondje ging vrij tam. De beloofde 120 km/h werd gehandhaafd en de banden werden rustig warm gereden. Aan het einde van de eerste ronde begon het feest, we draaien de GT bocht uit en het gas gaat er stevig op. Met 160 op de klok kom ik over start/finish en de Ducs fietsten vrolijk bij me weg. Toen kwam het remmen voor de Haarbocht. De weken daarvoor had ik mijn huiswerk gedaan door talloze onboard video’s te kijken van circuitdagen op Assen. Van alle niveaus circuitrijders heb ik video’s bekeken om er zo achter te komen waar ik als groentje ongeveer moet gaan remmen en insturen. Dit hadden mijn Ducati rijdende vrienden voor mij duidelijk niet gedaan, want zo’n 150 meter na start finish gooide ze hun ankers van het merk Brembo uit en zat ik met 200km/h bijna achterop. Gedurende tweede ronde bleek toch echt dat het echte “all show, no go” Ducatisti waren. Tussen de ramshoek en de GT kwam de instructeur van het derde groepje mij voorbij. Hiermee vond ik dat het inhaalverbod was opgeheven. Samen met de instructeur van dit derde groepje en een RSV Mille zijn we de Ducatisti in de Ossenbroeken aan de buitenkant voorbij gegaan, om vervolgens compleet verkeerd de Strubben aan te snijden. Samen met wat vrienden hebben we na die dag de Strubben omgedoopt tot de “Struggle”. Geen van de rondes die we gereden hebben hadden we het gevoel dat die bocht nou echt goed ging. De ronde erna vond de instructeur het ook mooi geweest was weg. De RSV mille en ik bleven samen over. Op het rechte stuk reed hij bij me weg, waarna ik in de bochten weer een beetje bij kon klauteren. Voornamelijk bij meeuwenmeer kon ik goed dichterbij komen. Ik denk dat het door het 16 inch voorwiel komt waardoor het insturen met 160 km/h verdomt makkelijk gaat. Na een paar rondjes lekker doorgereden te hebben met meneer RSV kwam de zwart-wit geblokte vlag tevoorschijn. Terug op de paddock heb ik de motor weer geparkeerd bij de "Struggle" en heb ik de adrenaline even laten zakken. Toen de rust weer een beetje teruggekeerd was in m'n kop heb ik even een rondje gedaan rond de VFR. De schijven waren mooi blauw en de Dunlop Streetsmarts waren volledig in appelmoes veranderd. Na een dag veel geleerd te hebben weet ik zeker dat er nog meer circuitdagen gaan volgen. Mochten jullie meer willen lezen en vinden dat dit eventueel op een andere plek van het forum door moet gaan dan hoor ik dat graag. Groeten, Allard.
    9 punten
  45. Zo, hij is thuis, direct even nieuwe zwarte kuipruit en naam van directeur en directrice er op.
    9 punten
  46. Nog niet eens zo gek lang actief hier op het forum, en nu al bij Johan op bezoek gemogen! Had eigenlijk een afspraak staan voor begin volgend jaar, maar "gelukkig" viel er iemand tussenuit waardoor de motor nog voor (nouja bijna voor) deze zomer heen mocht. Op donderdag heen gebracht en Johan nam rustig even de tijd om uit te leggen wat er gedaan moest worden. Direct merkte hij op dat de voorkant wel erg slap stond afgesteld. Dat klopte, want elke keer als ik in de remmen ging dook de motor voorover wat, na mijn val, niet echt veel vertrouwen kweekte. Zoals gezegd had ik begin dit jaar helaas een glijpartij gehad met de viffer dus hier en daar wat schade aan de rechterkant (o.a. gescheurde kuip), en Johan gaf aan dat hij daar wel even naar zou kijken. Al dezelfde avond kreeg ik van Johan foto's van mijn motor zonder kappen en waaraan al behoorlijk wat werk was gedaan. De kappen waren inmiddels gelijmd met Lego en lagen te drogen. De dagen erna heb ik met verbazing gekeken naar de hoeveelheid werk die Johan in de motor steekt. En toen was het zover, gisteren kwam het verrassende whatsappje: de viffer mocht weer worden opgehaald. Wat stond ie te stralen (en de motor ook..). Geloof niet dat de motor er ooit zo goed heeft uitgezien en in zo'n goeie technische conditie is geweest. Johan heeft echt veel meer werk gedaan dan beloofd en onwijs veel liefde aan de viffer gegeven. De weg naar huis was heerlijk, wat een vertrouwen geeft de machine na alle updates en wijzigingen! Geen voorkant die onmiddelijk duikt bij het aanremmen maar een hele stabiele motor. Ik zat me echt te verbazen over hoe goed alles weer werkte, het leek zelfs alsof mijn spiegels een maatje groter waren geworden?!? Bedankt voor het onwijs mooie werk Johan!
    9 punten
  47. Hallo iedereen! Ongeveer een jaar geleden werd ik lid van dit forum omdat ik net een mooie rode VFR750 uit 1995 op de kop had getikt (zie https://www.vfroc.nl/forumVFR/topic/28914-even-voorstellen/?tab=comments#comment-464088). Het doel was dat ik hieraan leerde werken en zo mijn angst en onkunde inzake zelf sleutelen wat kwijt zou geraken. Ik kan jullie vertellen: de VFR heeft niet teleurgesteld. Nou ja, het is te zeggen: ik heb de VFR wat teleurgesteld. Mede door de onhandige combinatie van lichte vrieskou, 14 jaar oude banden, en een rare verkeerssituatie op 100 meter van huis heb ik hem na twee weken eigenaarsschap tegen de vlakte gelegd (wat extra zuur is omdat de banden én valdoppen op de post zaten ). Resultaat: Panelen waren stuk en duur om te vervangen (ik heb er uiteindelijk toch drie vervangen, twee omdat ze echt té stuk waren en het V-stuk voor de kleur). Tijd dus om restauratieskills te leren van de wereldse leermeesters: Google en Youtube! Eerst alle scheuren (en dat waren er wel wat) met de soldeerbout weer aan mekaar 'lassen' , hier en daar met ijzerdraad gewapend. Op de foto zie je bv. drie 'lipjes' die afgebroken waren maar die na een speurtocht op de crashsite toch werden teruggevonden . Volgende stap: het in vorm schuren van de lasnaden en opvullen van afgesleten en geschaafde delen om de originele vorm terug te krijgen (ik laat hier het deel zien waar de meest reparaties aan moesten gebeuren, maar er waren er nog): Ondertussen was het beslist: als ik dan toch moet gaan spuiten, is het ook tijd dat ik een motorwens waarmaak. Ik wou namelijk al lang een gele motor, en dacht dat de VFR er wel vet uit zou zien in het geel. Met andere woorden: al het kuipwerk eraf, schuren en spuiten. Eerst primer, dan kleurlak en uiteindelijk blanke lak. Primer en kleurlak zijn van motip (geel = 43580). Blanke lak is 2k van Spraymax. Naast het bijna eindeloze maar uiterst secure schuren tussen de lagen door (zeker als je moet spuiten op je balkon, niet exact stofvrij) volgde er na de blanke lak nog een bijna-tenniselleboog aan 2000-3000 grit schuren en polijsten. Maar het resultaat mocht er, al zeg ik het zelf, wel zijn. Op dat moment nog even in Belgische trim en met de nieuwe/occasie Superpole demper: Uiteindelijk de tank ook geel gekregen, valdoppen en een set koffers erop en nu kan de VFR weer met opgeheven hoofd door het Twentse landschap scheuren .
    9 punten
Deze erelijst is ingesteld op Amsterdam/GMT+01:00
×
×
  • Nieuwe aanmaken...