Dinamo

Fijn dat er zoveel informatie gedeeld wordt! Als ik het goed begrijp is het 2016 model dan wel wezenlijk anders dan die van 2013. En wat ik op internet gelezen heb is de 2e generatie DCT in 2012 beduidend verbeterd ten opzichte van de 1e. Vinden jullie dit ook? Verder had ik nog de vraag hoeveel standen heeft de tractioncontrole heeft en of je de ruit ook tijdens het rijden kan verstellen?

Excuus, het is één uitlaatbocht. Die net onder/voor het rempedaal zit. Heb MFW verstelbare voetsteunen die ook omhoog en naar achteren kunnen. Die schakelpook is niet zo'n probleem. Voor een paar tientjes heb je een andere bij Boonstra. Van die uitlaatbocht ben ik wel flink geschrokken. Vering is een streetbox van Hyperpro en Paul in Werkendam had 'm al superstrak gezet maar omdat de voorvering niet instelbaar is houdt het een keer op omdat dan de balans tussen voor en achter helemaal weg is. Mijn instructeur op Assen zei nog; Jij wil van een teckel een hazewindhond maken...maar dat gaat zo niet werken...haha.

Het lijkt mij ook wel wat. De vraag is alleen of bij handmatig gebruik het 100% betrouwbaar is. En blijf ie ook echt in de versnelling staan als je de toerenbegrenzer nadert of gaat ie dan als nog automatisch opschakelen? Ik heb zowel op het circuit als in de bergen met motoren gereden die een quickshifter en een autoblipper hadden maar soms kwam je dan met terugschakelen toch onbedoeld in zijn vrij terecht wat op cruciale momenten bijna een hartverzakking opleverde als je dan juist vertrouwt op de motorrem.

Klopt. MIjn ervaring is links de schakelpook en de zijstandaard en rechts de uitlaatbochten en het pedaal van de achterrem.

Klinkt goed!

Ik vind dat wel heel gaaf. Je pakt m.i. precies de achilleshiel van de VFR aan als het gaat om circuitrijden. De voorvering en de remmen. Je heb nu dan zeker de 330 mm schijven van de 954?

Ik heb dat nog nooit meegemaakt op een circuitdag. Vind het ook wel een extreme eis eigenlijk.

Naar mijn bescheiden mening zijn dit de beste op de markt. Ik ken toevallig ook iemand die ze er heel netjes op kan zetten...

Mooi apparaat! Met de benodigde stuurdemper zo te zien. Leuk ook voor op het circuit.

Ik heb een paar weken terug per ongeluk E 10 getankt. Tank vervolgens zo ver mogelijk leeg gereden en daarna vol gegooid met super. Ik merk een significant verschil. Met super geen aan/uit effect in tegenstelling tot E 10. Verder feller op het gas, mooier oppakken dus en een minder rauwe motorloop. Daarnaast draait de motor stationair rustiger. Ik heb ook het idee dat de motor op super wat zuiniger is. Ben geschrokken van het verschil.

Het heeft ook niks met grip te maken Ray. Sterker nog ik denk dat een tourband beter grip biedt dan een sportband omdat deze in het juiste temperatuurbereik zit. Of we moeten nog meer hittegolven krijgen. Echter een sportband is vaak veel puntiger van vorm waardoor het het een veel lichtvoetiger rijgedrag geeft. Ik heb zelf bij de VFR ondervonden dat dit een enorm verschil maakt. Bijvoorbeeld uitwijkmanoeuvres op smalle weggetjes met blinde bochten zijn zonodig veel sneller en met minder inspanning te maken.

Goed om te weten van die bandenspanning. Ze geven inderdaad bijna altijd lager aan. Die bandenkeuze blijft dus een lastige. De Dunlop Sportsmart TT schijnt helemaal een geweldig stuurgedrag op te leveren als het gaat om agiliteit maar die is weer niet zo best in de regen volgens de Duitsers... 😟. Bedankt voor je uitleg in ieder geval!

Hoi Frank. Geldt dat ook voor de Rosso Corsa 2? Dat die minder geschikt is voor zware motoren? Op Assen werd inderdaad de Rosso 3 voorband loeiheet. Echt de bonken rubber kwamen los en de band sloeg ook helemaal blauw uit. Daarna wat circuitdaagjes met een Rosso Corsa gedaan en nergens geen last meer van gehad. Alleen in de regen is die band wat minder. Type 2 schijnt daarop flink verbeterd te zijn.

Verschillende keren. Zoals Aficior het aangeeft zo heb ik het ook ervaren. De hoogte verschillen en de blinde bochten zijn echt wennen maar ook super gaaf. Als ik je mag adviseren zorg dat je banden tip top zijn omdat die het, bij een VFR, op een wat sneller circuit zwaar te verduren krijgen en blijf vooral ontspannen rijden.